Wieża Eiffla

Wieżę Eiffla wybudowano z okazji wystawy światowej zorganizowanej na stuletnią rocznicę rewolucji francuskiej. Wieża posłużyła jako brama wejściowa na tereny wystawy. Nazwano ją od nazwiska jej budowniczego, francuskiego inżyniera budowy mostów Aleksandra Gustawa Eiffla. Budowla składa się z ponad 18000 elementów połączonych ze sobą ponad 2,5 milionami nitów i waży około 10500 ton. Najwyższą wieżę świata zbudował zespół 250 mężczyzn w tempie, które uznano za fenomenalne. Na pierwszym piętrze znalazła się restauracja, a na drugim tarasie, na wysokości 116 metrów miała biuro gazeta Le Figaro. Na trzeci taras prowadzą windy oraz schody. Wieża utrzymała status najwyższej budowli świata aż do roku 1929, gdy w Nowym Jorku wzniesiono biurowiec Chryslera. Z czasem ukończenia budowy, wieża zyskała przydomek "magician of iron" ("Cud ze stali"). Wieża jest odmalowywana co 7 lat, zużywa się na to 50 ton ciemno-brązowej farby. Od czasu otwarcia budowli do dziś wieżę odwiedziło ponad 167 milionów ludzi. Corocznie budowla przyciąga 3 miliony ludzi. Nazwiska 72 francuskich naukowców i sławnych ludzi umieszczone są na około budowli, po 18 nazwisk z każdej strony. Licząc od samej ziemi jest 347 stopni do pierwszej platformy, 674 stopnie do drugiej i 1710 stopni do małej platformy na szczycie wieży. W przejrzysty i bezchmurny dzień możliwe jest zobaczenie ze szczytu wieży Eiffli terenów położonych o 42 mile w każdą stronę. Wieża Eiffla jest dwa razy wyższa od Monumentu Waszyngtona i waży 70000 ton więcej.